میرسد روزی که بی هم میشویم
یک به یک از جمع هم کم می شویم
میرسد روزی که ما در خاطرات
موجب خندیدن و غم می شویم
گاه گاهی یاد ما کن ای رفیق
میرسد روزی که بی هم میشویم
کُوخِـرد جـاودان
گُفتَم کِه عَهد بَستَم، اَز عَهدِ خُود نَجَستَمْ
گُفتا شُما چه گُوئی، گُفتَم مَن عَهد بَستَمْ
گُـفـتـا مُـژده آمَـــد، دِلــدار و دِلـبَـر آمَـــد
گُـفـتُـم کِه مُـژدَهِ ما، «کُوخِرد» را پَرَستَمْ
آن « سِیبَه» خُجَسْتِـه، بـامـا عَـهـد بَستِه
صَدبار عَهد بَستیم، دَر عَهدِ خُود نِشَستَمْ
آن گُوهَر نِـهُـفـتِه، «کُـوخِـرد» نام گِـرِفـتِـه
دَرعین نیست هَستَم، بانام اُو خُوشَستَمْ
«کُوخِرد» مَسکَن مَاستْ، «کُوخِرد» دِلبَر مَاستْ
«کُوخِرد» مَدفَن مَاستْ، باتُو خُوشَم!!! خُوشَستَمْ
اَی بی خَـبَـر چـه دانـی، گَـردانـی یا نَـدانـی
«کُوخِرد» هَست جاودانی، هَردَم بدان کِه هَستَمْ
اَی نُـورما، اَی سُورما، اَی «کُوخِـرد» پُرنُورما
اَی « سِیبَه» مَهجُورما، اِین را بدان کِه هَستَمْ
صَـــدبَـار جَـانِ مِـلَـتْ، فِـــدایِ نَـامَـتْ، عِــزَت
هَـرگِـز نَـرَن بَـه زِلَت، «کُوخِـرد» عَهد بَستَمْ
«کُوخِرد» عَهد بَستیم، بانام اُو خُوش هَستیم
دَر عَهد خُود نِشَستیم، هَرگِز!!! نا شِکَستَمْ
گُفتا کِه وَقت تُوبَستْ، گُفتَم تُـوبَه کَـردَم
مَن تایب قَدیمَم، ♣ محمديان ♣ تایب هَستَمْ
گفتم که عهد بستم، از عهد خود نجستم
گُفتا مَن هَم چنانَم، گُفتَم!!! با «کُوخِرد» عَهد بَستَمْ
استاد محمدیان را در کنار پروفسور M.M.Bigani رئيس دانشگاه
پزشكى بمبئى و رئيس هيئت مديره بيمارستان بريدج كندى بمبئى
باکمال تشکر از دکتر لطیفه جهت ارسال عکس
منبع:awayeseebah
وصف کوخرد
أی نُوبَهار عاشقان، داری خَبَر از « کُوخِردِما »
أی أز تو آبَستَن چَمَن، أی از تُو خَندان باغها
أین دانَههای نازَنین، مَحبُوس ماندهِ دَر زَمین
دَرگُوش یک باران خُوش، تاحَی شود « کُوخِردِما »
گَرمُوی مَن چُون شیر شُد، از شوق کوخرد پیر شُد
من آردَم و گندم نِیَم، چُون آمَدَم دَر آسِیا
«گریند » و «نید» و « چاله » را، گُلزار باغ عَالَمی
« عالی جلال » را دَرنِگَر ، چُون پانهی دَر بَند ما
گُفتَند «عالی مَدبَکی» ، گُفتا رَویم «بَستِ پَچی»
گُفتَم نه این وآن بجُوی، جُز دُوست خِلان باوَفا
اِمرُوز گُویَم چُون کُنَم، راه سُوی « آسو » راه کُنَم
خواهی « کُوِردانَم » بَری،آخِر نَگویی تاکُجا
أز «چاه بَگیشی» میگذری، به « صالحآباد » میرسی
دیگر به «برکه حاج علی » ، آبَش خُنُک جاش با صَفا
بسم الله أمشب بَرنَوی، سُوی « کنارزرد » میروی
دیگر به « چارون » میرسی، أی خوب شهر آرای ما
کوه از غَمَش بشکافته، وادی « گری أوه باد » نام یافته
دیگر به « خص » راه یافته، چُون پا نِهی در کوی ما
اِمرُوز خَندان آمدی، چُون به « کمرضوان » آمدی
زان پَس « پر احمد » روی، « تشتو » نِگَر أی باوفا
گُفتَند یاری کم گری، گُفتَم « پرپاتنگ » روی
گُفتا چه میخواهی زما، یحفظکم الله دائما
با « کوه ناخ » ما همنشین، با «لاور علیا» یقین
غائِب مَبادا صُورَتَت، یَکدَم زپیش چَشم ما
تاما به سُوی « بارو » رَویم، دیگر سُوی بربار رَویم
زان پَس به « بدمستان » رَویم، چُون هَست خیلی باصَفا
خُودرا تَوَکُل کُن بُگُو، گَر میرَوی « تخت گرو »
گُفت أی جانِ جانانِ مَن، اَهلاً وَسَهلاً مَرحَبا
کُوه را زِغَم بشکافتهِ، « وادی شمو » نام یافتهِ
یَک قَطرَه آبی چُون شَکَر، از «هِشنیز» این أَفضالَها
زان پَس بَرِ کُوهِ دِگَر، نَظارَه کُن صَخرَه دِگَر
نامَش بُدیِ «سَنگِ پاتیل» ، آنجا مُعَلَق سالَها
أَی ساربان با قافِلهِ، رَفتی بَه کُوه با مَرحَلهِ
أُشتُر بخوابان بَر چِتی ، چُون اُشتُری گُم کَردَه راه
بانگ شُتُربان وجَرَس، مینَشنَود از پیش و پَس
أَی بَس رَفیق و هَمسَفَر، آنجا کُنید یادیِ زِما
«وادی دُومِیدخِی» میروی، بَر «دِلخِه آودُون» میرسی
أَی کاروان أَی ساربان ، آنجا بمان بَهرِ صَلاة
سُوی «گِری چَپان» رَوی، دیگَر به «زامِردان» رسی
اَز وَحشَت آن وادیها، دَرگُوش تُو آیَد صَدا
بَس کَژدُم و مار و اَژدَها، در « تنگیرد » کَرده جاه
صَبراً جَمیلاً أصدقاء، تا یَفعَل اَلله ما یَشاء
أَی فِطنَه یِ رُوم وُ حَبَش، باقی بمانَد قَول خُوَش
بَردُوستان وُ أَصدَقاء، هَردَم سَلامی نُو زِما
أَریاحُکُم تُجلی اَلبَصَر ، ♣ محمديان ♣ کُم یُلقا اَلنَظَر
اَلصَبرُ مِفتاحُ اَلفَرَج ، وَ الشُکرُ مِفتاح اَلرِضا
اَلشَمسُ خَرّت وَالقَمَر ، نُسکاً مَعَ أِحدی عَشَر
یا أَصدِقائی فی اَلبَشَر ، جُودُو بذِکری بالوَفاء
فَرمُود رَب العالَمین ، باصابرانَم هَمنِشین
أَی هَمنشین صَابران، أَفرغِ عَلینا صَبرُنا
چُون « وَصف کُوخِرد» دُوستان، پایان رسانید♣ محمديان ♣
دَر رُوز آدینه بُدیِ، سادِس مِن الشَعبان ماه
از بُوی مِسک وُ عُود وُرَش، هَردَم بیایَد بُوی خُوَش
از ما هَزار عَطر وُسَلام، باشَد نِثار مُصطَفا
شعر از:♣ محمديان ♣ كوخردى
استاد محمدیان را در کنار پروفسور M.M.Bigani رئيس دانشگاه
پزشكى بمبئى و رئيس هيئت مديره بيمارستان بريدج كندى بمبئى
باکمال تشکر از دکتر لطیفه جهت ارسال عکس
منبع:awayeseebah
قصیدهای درباره آثار کوخرد کهن
| «کُوخِرد» خاکِ پاکُم اِن | « سِیبَه» جایِ اَجدادُم اِن | |
| آباد باشَد مِـیـهَـنـَمْ | سرزمین اَقـوامُم اِن | |
| «حماماتش» زیر زَمینْ | آثارها شِن اَز قَـدیمْ | |
| نَخلها شِن بیشُمار | « تِـرنـه» و «قناتش » اِن | |
| کارَوانسراش دِن رُواجْ | بَر مُکاری سَرفَراز | |
| دَشت پاراو پُردِرَخت | «سد بُز » آثار شِن | |
| بــِرکَهاشِن پُر زآب | تِعدادهاشِن شَصت و چَهار | |
| بیمارستان رازی وُ رُو | مَردُمانُش خُـرَمِنْ | |
| زیارَت هاش پَنج عَدَد | قبلَهِ «کُوخِرد» مَستـَقَر | |
| دَه باب أشِن مَدرَسَه | دَر کُوشِشِ بـیـحـَدِن | |
| مُعَلِم هایَش بی نَظیر | دَر ، دَرس هایشان خَبیر | |
| مختبخانه هایَش وُ رُو | دَه باب مَسجـِد اُشِن | |
| تلیفونش مُستَقیمْ | زَمین فُوتبالش اَز قَـدیمْ | |
| خانَهِ بهداشت وُ رُوِن | مَرکَز پمپ بنزین اُشِن | |
| مَغازهاشِن هَزار | دَستگاه نانواهیش أَکار | |
| کارگاهاه فَنیش اَرُو | خیابان اِسفالت أُشِن | |
| گِزپرو و کور ارومنی زیر دِه | «کُوخِرد» آثار خیلی اُشِن | |
| آثار «بَست گَز» در سَنگ نَقش بُدِه | «گِز سیبه» تاریخ أُشِن |
منبع:awayeseebah
کوخرد سرزمبن شاعران مرور کوتاه و سریعی از تحول شعر و شاعری و شیوههای آن در بخش کوخرد و روستاهای تابعه است.